Дневникот на една АЛИСА

И се'  да ми дадеш јас ништо ќе немам.  И светот пред нозе да ми го ставиш нема да го видам.  И една цела градина со цвеќе да ми засадиш,  ни еден цвет нема да помирисам. И цело небо со соѕвездија бескрај да ми нудиш,  ни една ѕвезда не ќе посакам да имам.  И сите реки да ги впрегнеш накај мене да течат,  ни педа кожа нема да намокрам  ни капка вода нема да се напијам.  И сите птици да ги собереш во јато  д а испеат љубовна песна,  ни глава ќе кренам  да видам  ни ќе ги слушнам.  Можеш и по жица да одиш,  и на глава да стоиш,  и од милион наназад да броиш,  на лицево ни восхит ни насмевка  нема да му скроиш.    И да ми купиш прстен златен,  постела од свила и сатен,  дворец бел,  ништо нема да сакам ни на еден ден.  И да го натераш сонцето на една вечер да не зајде,  јас ќе затворам очи, ќе го покријам лицето, ќе нема фајде. Не кажувај, не прашувај ништо.  Ќе замижам, ќе молчам.  Ништо не сакам, освен едно.  Ќе можеш ли?  Времето да г

Ако ти кажам дека пишувам, а не ги познавам буквите, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека не знам каде е крајот па и почетокот на светот, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека живеам кај што не живеам и не живеам кај што живеам или можеби воопшто и не живеам, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека мојата куќа е  без прозорци и врати без кваки, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека цел живот сонувам, а ниедна ноќ не спијам, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека имам адреса, а не знам кој ми е бројот, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека цел живот пеам, а ниту една нота не научив, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека во животот сѐ видов, а цел мој живот слепа сум, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека цел мој живот зборував,  а ништо не кажав, ќе ми веруваш ли? Ако ти кажам дека за љубов живеам, а цел живот без неа сум, ќе ми веруваш ли? Ако ми поверуваш, ќе ме љубиш ли и тогаш?