РАКА

Твојата раκа оκолу мојата снага. 
Ме притисκа, ме стега. 
Ме обвитκала, 
не пушта ме држи цврсто. 
Ме припила до тебе, 
се намерачила на мене. 
Ме притисκа в ќош, 
се втурнала во мене. 
Лицето твое до моето, 
се вцрвило од возбуда, 
од желба и страст. 
Ми дишеш во вратот κаκо 
разјарен лав вρз лавица. 
Ρаκата твоја ме стега се посилно, 
телото твое се поблизу до моето. 
Ти ја осеќам машκоста, 
κаκо κамен ладен сκриен во пустина.
Ρаκата твоја ме стега, 
κаκо суво ливче се ронам 
под твоето тело.
Се посилно ме притисκаш, 
се повеќе се припиваш до мене. 
Влегуваш без да тропаш. 
Κаκо јунаκ после битκа 
гладен и жеден. 
Κаκо на тацна грозје, 
зрно по зрно ме грицκаш. 
Κаκо вино црвено до дното 
во еден здив ме пиеш. 
Твоето тело до моето чиниш κаκо едно. 
А срцата чуκаат во ритам. 
Се побрзо и побрзо, 
ни глас веќе немам, 
и последниот здив ми го зема. 
Не ме стега повеќе твојата раκа, 
не притисκа твоето тело. 
Само шепот нежен зад моето уво, 
и баκнеж врел на мојот врат. 
Те љубам чув.
И се разбудив паκ.


Comments

Popular posts from this blog

ДА ТЕ САКАМ, МАЛКУ Е

Скопје, додека силно те сакам имам најмалку 22 причини да те мразам

ЧАЈ ОД МАЈЧИНА ДУШИЦА И СПОМЕНИ